Derman arardım derdime

Derman arardım derdime Derdim bana derman imiş
Burhan sorardım aslıma aslım bana burhan imiş

Sağ u solu gözler idim dost yüzünü görsem deyu
Ben taşrada arar iken ol can içinde can imiş

Öyle sanırdım ayriyem,dost gayridir ben gayriyem
Benden görüp işideni bildim ki ol canan imiş

Savm u salat u haccile sanma biter zahid işin
İnsan-ı Kamil olmağa lazım olan irfan imiş

Kanden gelir yolun senin ya kande varır menzilin
Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvan imiş

Mürşid gerektir bildire Hakkı sana hakkel-yakin
Mürşidi olmayanların bildikleri güman imiş

İşit Niyazi'nin sözün bir nesne örtmez Hak yüzün
Hak'tan ayan bir nesne yok gözsüzlere pünhan imiş

YAN YÜREĞİM YAN

Yan yüreğim yan, gör ki neler var

Bu halk içinde de canım, bize gülen var

*

Koy gülen gülsün, Hak bizi bilsin

Gafiller bilsin ki canım, Hakkı seven var

*

Bu yol uzundur, menzili çoktur

Geçidi yoktur canım, derin sular var

*

Her kim pervane, gelsin meydane

Meydanlar içinde canım, merdaneler var

BU BENİM DİVANE GÖNLÜM "

Bu benim divane gönlüm, yine hubdan huba düştü

Mah cemalim şulesinden, çalkalanıp suya düştü

*

Ah ben nidem, şeyhim nidem!

Yaralıyam kime gidem, ya halim kime arz edem

*

Felek bir gün cana kıyar, bizi kabdan kaba koyar

Kimi atlas libas giyer, Şükür bize aba düştü

*

Ah ben nidem, şeyhim nidem!

Yaralıyam kime gidem ya halim kime arz edem.

SEVDİM SENİ MABUDUMA

Sevdim seni mabuduma, cânan diye sevdim.

Bir ben değil âlem sana, hayran diye sevdim

*

Evlad-u ıyalden geçerek, ben Ravza’na geldim

Didarına müştak olacak, yezdan diye sevdim

*

Mahşerde nebiler bile, senden medet ister

Gül yüzlü melekler sana, kurban diye sevdim.

*

Kurbanın olam şâh-ı rusul, kovma kapından

Ahlâkını methetmede, Kur’an diye sevdim.